Dialoog bij premiere voorafgaand aan de film

(Vlak voor begin van film)

C. Ik denk dat we wel kunnen beginnen.

B. Heb je je tekst?

C. Mijn tekst? Ik dacht dat we jouw tekst zouden nemen???

B. Rustig maar, het is ok... dat bedoel ik ook. Hier is ie.. kalm...

C. Maar, moet dat mens niet komen?

B. Hoezo? Heb jij haar dan uitgenodigd?

C. Ik niet. Ik dacht dat jij dat wel zou doen.

B. Waarom zou ik het moeten doen. Als jij haar graag erbij had willen dan had jij haar moeten vragen. Dat was toch de afspraak.

C. Nou ik weet niet. Ik dacht dat ze er gewoon bij zou horen.

B. Van mij hoefde zij niet hoor. Volgens mij vind ze het toch niks.

C. Dan had je haar evengoed kunnen vragen. Dan had ze dat zelf wel gezegd.

B. Kijk wij hebben er samen wel heel veel plezier aan beleefd, maar zij ziet de lol er niet van in. Zij begrijpt niet waar we ons druk overmaken.

C. Dat je een paar muntjes gooit om in een oud chinees boek je thema te kiezen....

B. Of dat je toevallig op een mooie zomeravond in de tuin je camera op een vuurtje richt, daarbij gaat zitten leuteren en vervolgens zegt dat je hard gewerkt hebt....

C. Misschien dat die vent van haar het toch wel zou kunnen waarderen?

B. Welnee, die zoekt alleen maar technisch perfecte plaatjes. Bij dat gerommel bij die eerste scènes van drie jaar geleden was ie al lang de deur uitgelopen.

C. Die wil altijd alleen maar iets anders. Iets van iemand anders.

B. Ik wil helemaal niets van iemand anders. Ik wil gewoon wat van mezelf...

C. ok... ook goed, iets van onszelf, samen. Iets samenzelfs.

B. Die komen niet meer. Daar geloof ik niks. We gaan niet zitten wachten.

C. Nee je hebt gelijk

B. Dan wordt het toch nog gezellig.

C. Zullen we dan maar beginnen?

(Starten film)